-Տո, այ լակոտներ, ետ ձեր տեսած կինոյի տղու պես հագնված ու լսած ռոքը կոշիկների ու սանրվածքի հետ բռնցրած թափառում եք իմ քաղաքում ու դեռ համարվում եք քաղաքիս ապագա՞ն: Ժամանակակից երիտասարդներ.....Չէ, ժամանակավոր երիտասարդներ:
Սխալ մի հասկացիր, ես չարացած չեմ, շուն -գել իմն են, իմ արյունից իրանց մեջ էլ կա. մի փոքր կատաղած եմ, առանց էդ էլ էս անտեր պարսիկները ամեն քայլափոխի ոտիս տակ են ընգնում ու հատկապես եմ կատաղում, երբ թվացյալ պարսիկը պարզվում ա հայ ա, դրանցից չտարբերվող հագուստով ու հայացքով:
Դե մինչ ես ու դու կկատաղենք, մարդիկ իրանց առևտուրը կզարգացնեն էտ ոջլոտների հաշվին ու ետև կմտնեն , որ կրկնակի գնով շոր ու ուտելիք ծախեն դրանց վրա ու իրանց լավ զգան, ջանդամ թե իրանց քաղաքում չեն ֆռֆռա իրանց ուզածով ու իրանց կնանիքին չեն շոռի պարսկերեն մտքներին եկածը ասելով, մտովի հանվացնելով մեր հայ աղջիկներին....էդ հեչ, էդ մանրուք ա, դու մեր անուղեղ- բթամիտների հետ փողի լեզվով խոսա, ով ուզում ես եղի փողը տուր ու կնոջն էլ հարմար գներով կառաջարկի մեր բեղավոր չտես հարևաններին:
Արա դե լավ էլի , էս քաղաքի տերը ով ա՞ , ուր են մեր «ճշտով» տղեքը, թող մի հատ կռուպնի բազառները թողեն, քթները ցույց տան, թող պադվալներից դուս գան ասեն.« Հոպ,էս ո՞ւմ երգրում, էս ո՞ւմ քվորը.....» Բա ուր ե՞ն «խառոշիները» կա՞ն, թե՞ պարսիկները իրանց էլ են առել:
Տխուր ա......բայց էս վերջը չի, ես ու դու սաղ ենք, չենք մեռել, էս Հայաստանն ա, էս իմ ու քո քաղաքն ա, «խառոշիներից » ես ու դու ենք մնացել ու դեռ տիրություն ենք անելու...
Սխալ մի հասկացիր, ես չարացած չեմ, շուն -գել իմն են, իմ արյունից իրանց մեջ էլ կա. մի փոքր կատաղած եմ, առանց էդ էլ էս անտեր պարսիկները ամեն քայլափոխի ոտիս տակ են ընգնում ու հատկապես եմ կատաղում, երբ թվացյալ պարսիկը պարզվում ա հայ ա, դրանցից չտարբերվող հագուստով ու հայացքով:
Դե մինչ ես ու դու կկատաղենք, մարդիկ իրանց առևտուրը կզարգացնեն էտ ոջլոտների հաշվին ու ետև կմտնեն , որ կրկնակի գնով շոր ու ուտելիք ծախեն դրանց վրա ու իրանց լավ զգան, ջանդամ թե իրանց քաղաքում չեն ֆռֆռա իրանց ուզածով ու իրանց կնանիքին չեն շոռի պարսկերեն մտքներին եկածը ասելով, մտովի հանվացնելով մեր հայ աղջիկներին....էդ հեչ, էդ մանրուք ա, դու մեր անուղեղ- բթամիտների հետ փողի լեզվով խոսա, ով ուզում ես եղի փողը տուր ու կնոջն էլ հարմար գներով կառաջարկի մեր բեղավոր չտես հարևաններին:
Արա դե լավ էլի , էս քաղաքի տերը ով ա՞ , ուր են մեր «ճշտով» տղեքը, թող մի հատ կռուպնի բազառները թողեն, քթները ցույց տան, թող պադվալներից դուս գան ասեն.« Հոպ,էս ո՞ւմ երգրում, էս ո՞ւմ քվորը.....» Բա ուր ե՞ն «խառոշիները» կա՞ն, թե՞ պարսիկները իրանց էլ են առել:
Տխուր ա......բայց էս վերջը չի, ես ու դու սաղ ենք, չենք մեռել, էս Հայաստանն ա, էս իմ ու քո քաղաքն ա, «խառոշիներից » ես ու դու ենք մնացել ու դեռ տիրություն ենք անելու...
1 մեկնաբանություն:
Նյութը շատ հետաքրքիր էր...
Հատկանշական է այն, որ հեղինակի ոճն արդեն որոշակիորեն ուսումնասիրելով, կարծում եմ հեղինակը դեմ է Ռուսաստանում տարածված <> խմբավորումների գործելաոճից, սակայն եթե պատկերացնենք թե հոդվածում նշված հանգամանքների կանխարգելման համար ինչ է հարկավոր, կստացվի հեղինակի <> հոդվածի սցենարը: Միևնույն ժամանակ տնտեսագիտական օրենքի համաձայն, պահանջարկն է ծնում առաջարկ, հետևաբար այսօր կա<> պահանջարկ: Ես չեմ արդարացնում խառոշիներին, բայց միևնույն ժամանակ դեմ եմ նաև նրան, որ ստեղծագործական հզոր ներուժ ունեցող անձիք ապրում են ստվերում, իսկ արժեքային համակարգից և հոգևոր արժեքներից զուրկ անձիք ակտիվորեն պրոպագանդում են իրենց <>-ը: Ս. Մոեմն ասում էր` կարագ չփորձած մարդու համար մարգարինն էլ է կարագ: Եվ ինչ անել եթե այսօր մարդկանց որոշակի մասը` հիմնականում երիտասարդությունը չի էլ ցանկանում իմանալ թե ինչ է կարագը, նախըտրելով փորձված բրենդային մարգարինը: Կարծում եմ այս հարցի կարգավորման մեջ մեծ է գեղեցիկ սեռի դերը, չէ որ ի վերջո <> թե <> ձգտում են դեպի գեղեցիկ սեռը և գեղեցիկ սեռի որոշումն է <> առաջնային դեր հատկացնել բրենդային <> մարգարանիններին, թե այնուամենայնիվ կարագին: Քանի կա պահանջարկ, կլինի նաև առաջարկ:
Post a Comment